• Bir Tencerede Geçmiş, Bir Kaşıkta Sevgi

    Her tarif bir hikâye anlatır, her çorba bir yuvayı hatırlatır.

    Bizim mutfağımızda pişen her çorba; annenin ocağında kaynamış,

  • ninelerin ellerinden geçmiş, evin içini sıcacık kokusuyla sarıp sarmalamış bir hatıradır.

    Nohutlu tarhanadan gülüklü çorbaya, kırmızı mercimekten beşamel soslu sebze çorbasına kadar…

    Hepsi bir tencere sevgiyle, bir kaşık huzurla servis edilir.

    Çünkü biz inanırız: Çorba sadece içilmez, yaşanır.

  • Tarhana kokusu sızmış bir sabah…

    Kar pencerede, soba çıtırtılı…

    Annem tencerede tarhanayı karıştırırken şöyle dedi:

    “Bugün içine nohut da koyayım, yüreğini de doyursun.”

    Ve ben anladım ki, bazı çorbalar sadece karın doyurmaz…

    Ruhun ta kendisine dokunur.

  • O gün mutfakta annemin yanında otururken fark ettim:

    Çorba sadece içecek bir şey değil.

    Birinin seni düşündüğünün, seni doyurmak için zaman harcadığının,

  • seni sevdiğinin en sıcak kanıtıydı.

    Şimdi size sadece bir tarif vermiyorum…

    Size bir hatırayı paylaşıyorum:

    Nohutlu tarhana çorbası. Sıcacık bir geçmişin buğusudur